رابر مورد استفاده در طرح ما به شكل بيضي است كه يك بيضي كوچكتر متناسب با ابعاد قوس دهان در داخل بيضي بزرگ مشخص مي شود. 32 سوراخ بر روي رابر طراحي شده اند كه هر كدام مختص دندان خاصي هستند تا بعد از مستقر شدن رابر دندان مورد نظر را از درون آن خارج كنيم. با استفاده از يك سيم مفتول كه درون بيضي كوچك تعبيه شده، بيضي كوچك جمع مي شود تا به آساني وارد دهان شود كه همزمان با آن بيضي بزرگ هم شكل مي گيرد تا روي لب هاي بيمار قرار گيرد. بعد از اينكه رابر در داخل دهان قرار مي گيرد سيم مفتول باز مي شود، عمق رابر بسته به نياز براي ايزولاسيون مي تواند تا دندان عقل گسترش يابد. براي اين منظور رابر ها در سه اندازه كوچك، متوسط و بزرگ توليد مي شود. از طريق سوراخ هايي كه در رابر طراحي شده دندان مورد نظر از درون رابر خارج مي شود و با وج رابر را فيكس مي كنيم. براي مواردي كه امكان تهيه راديو گرافي به صورت موازي وجود ندارد دو سيم مفتول ديگر بر روي رابر تعبيه شده تا بتواند فيلم راديو گرافي را در دهان نگه دارد ؛ همين كار در نسل هاي قبلي رابردم توسط انگشت بيمار انجام مي گرفت. همچنين براي اينكه مشكل تجمع مايعات در حفره رابر كه در بهترين شرايط توسط دستيار دندانپزشك با ساكشن جراحي برطرف مي شد نسل جديد ساكشن هاي دندانپزشكي طراحي مي شود كه دو سر دارند، يك سر آن در حفره دهان بيمار قرار مي گيرد و سر ديگر آن از طريق تيوبي كه در رابر طراحي شده به رابر وصل مي شود تا مايعاتي كه درون رابر جمع مي شود را ساكشن كند. در اين صورت بيمار با مشكل تجمع آب دهان كه امكان بلعيدن آن را ندارد مواجه نخواهد شد و نيز كنترل عفونت در حد عالي رعايت خواهد شد. كشي در رابر تعبيه شده كه به پشت سر بيمار مي رود تا از حركت آن جلوگيري كند.